پشت صحنه‌ای با صدای خوشِ دوران جنگ/ مداحی که نوحه‌هایش را از شعرهای حسین پناهی برمی‌داشت
تاریخ انتشار: ۷ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۱۱۸۳۲۴
جالب بود که شنیدم آهنگران در لا به لای تاریخ زندگی‌اش، با حسین پناهی آشنا شده، از اشعارش برای نوحه‌هایش استفاده کرده و در چندین تئاتر هم بازی کرده است. او تأثیرگذارترین دیالوگ فیلمی که شنیده است را همان دیالوگ پایانی "روز واقعه" می‌داند. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، این برای دومین بار بود که او را می‌دیدم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
عکاس: مهدی آزادبخت
"بلبل‌خمینی" را سر صحنه دیدم
صادق آهنگران مهمان امروز برنامه تلویزیونی "چهل‌تیکه" است. از تحریریه خبرگزاری تا استودیوی ضبط برنامه، ابتدا صحنه اولین دیدارم با او برایم زنده شد. آن روزها تنها شناختم از او به فیلم‌های بازمانده از دوران دفاع مقدس برمی‌گشت. مداحی که با صدای خوشش برای رزمندگان نوحه‌خوانی می‌کرد. بعدها کتاب‌هایی از خاطرات اسرای دوران دفاع مقدس خواندم و متوجه شدم که صادق آهنگران فقط برای نیروهای ایرانی آشنا نبود بلکه او نیرویی شناخته شده برای بعثی‌ها بود و آنها او را «بلبل خمینی» صدا می‌زدند.
وام گرفتن از نغمه‌های دزفولی
در استودیوی ضبط او را در کنار الهام حاتمی تهیه‌کننده و کارگردان چهل‌تیکه می‌بینم. آنها چند کتاب را با هم ورق می‌زنند و آهنگران با هر ورق‌زدنی صحبت‌هایی درباره محتویات آن می‌کند. استودیو که خالی از تماشاگر است خیلی زودتر از موعد مقرر آماده ضبط برنامه می‌شود. صادق آهنگران وقتی روبروی مجری برنامه می‌نشیند خود را متولد 1336 شهر اهواز معرفی می‌کند که از قضا اصلیتی دزفولی دارد و بسیار دلبسته دزفول است. او عنوان می‌کند که بسیاری از سبک‌های مداحی که در دوران دفاع مقدس اجرا می‌کرده است از نغمه‌ها و مداحان دزفولی وام گرفته است.
ماجرای لکنت آقای مداح
مجری از او می‌پرسد که دوران کودکی را چگونه گذرانده است؟ آهنگران پاسخ می‌دهد که از همان کودکی به خوانندگی علاقه داشته ام. دایی‌ام مرا روی شانه‌هایش می‌گذاشت و من می‌خواندم. البته یادم هست که در همان دوران مدتی لکنت زبان داشتم طوری که نمی‌توانستم کلمات را خوب ادا کنم. وقتی به مغازه محله‌مان می‌رفتم و می‌خواستم چیزی که نیاز داشتم را بخرم به لکنت‌زبان می‌افتادم؛ آخرش نمی‌توانستم حرف بزنم و گریه‌کنان به خانه برمی‌گشتم.
با نوحه علی اصغر(ع) شروع کردم
وقتی مجری می‌پرسد نقطه شروع کار مداحی برای شما چه زمانی بود؟ آهنگران می‌گوید: یک بار در کودکی برای دوستانم نوحه علی اصغر را می‌خواندم و آنها سینه می‌زدند. مغازه‌داری در محله‌مان بود که وقتی صدای مرا شنید جلو آمد و گفت چه صدای خوبی داری و همان جا چند شکلات به من داد. به نظرم از همان لحظه که آن مرد مرا تشویق کرد انگیزه خاصی برایم ایجاد شد که این کار را ادامه دهم.
گفتم باید از پدرم اجازه بگیرم
او ادامه داد: همان زمان که سن و سال کمی داشتم به واسطه صدای خوبی که داشتم از هیئت علی اصغر دعوتم کردند که در آنجا مداحی کنم. همین باعث شد که یک هیئت سن بالا و قدیمی نیز سراغم بیایند و مرا دعوت کنند برای مداحی که آن زمان گفتم که باید از بابام اجازه بگیرم. آنها هم سراغ بابام رفتند و او نیز اجازه داد که من در آن هیات مداحی کنم.
چگونگی آشنایی با حسین پناهی
مجری می‌پرسد کدام یک از مداحی‌های دوران کودکی‌اش گرفته است؟ آهنگران می‌گوید: یکی از نوحه‌هایی که حسین پناهی نوشته بود. اما اجازه بدهید که بگویم من چگونه با حسین پناهی آشنا بودم. در واقع آشنایی من با حسین پناهی به دوران قبل از انقلاب برمی‌گشت. حسین پناهی عضو سازمان موحدین بود. سازمانی که شمخانی، محسن رضایی، علم الهدی و حمید کاشانی عضو آن بودند. پناهی با همه آنها ارتباط داشت. کارش در سازمان عکاسی بود و زمانی که تانک ها به خیابان آمده بودند او بی محابا و بدون ترس جلو می رفت و عکس می‌گرفت. یکی از نوحه‌هایی که او نوشته بود و من اجرا کردم، سربرگ آن با این عنوان شروع می‌شود:
کفن بدوز بهر تنم مادرم مادرم/ مگر که بهتر ز علی اکبرم اکبرم
بازی در تئاتر با بازیگر معروف
بعدها که انقلاب پیروز شد به همراه حسین پناهی چندین تئاتر بازی کردم. معمولا نقش هایی که حسین پناهی برای من می‌نوشت، در آن نقش باید تکه‌هایی هم می‌خواندم. هتل نیمکت و مرشد و بچه مرشد دو نمایشی بودند که من در آنها برای حسین پناهی بازی کردم.
مجری برنامه می‌پرسد گویا در نمایش پل هم بازی کرده بودی؟ آهنگران خنده کوتاهی می‌کند و می‌گوید ماحرای آن را نیز تعریف میکنم؛ در واقع نمایش پل آخرین نمایشی بود که من در آن بازی کردم و بعد از ان من تئاتر را کنار گذاشتم. این نمایش که کارگردان آن محمدجمال‌پور بود صحنه داشت که من با حسین پناهی همبازی بودم. حسین جلو می‌آمد و از من ی‌پرسید تا حالا کجا بودی تو؟ و من باید جواب او را می‌دادم اما به محض اینکه حسین دیالوگ خودش را می‌گفت من خنده‌ام می‌گرفت و زیر خنده می‌زدم. هر کاری که کردیم نتوانستیم که این صحنه را درست کنیم و من مدام می‌خندیدم. همین باعث شد که تئاتر را کنار بزارم.
آهنگران یاد شهید آوینی می‌افتد
آیتمی در این بین پخش می‌شود از سری برنامه‌های روایت فتح که در آن صادق آهنگران جوان خاطراتی از دوران جنگ مقابل سیدمرتضی آوینی و دوربین‌اش روایت می‌کند. آیتم که تمام می‌شود آهنگران درباره همکاری با مرتضی آوینی و برنامه روایت فتح می‌گوید: شهید آوینی یک روز از من خواست که قطعه‌ای برای تیتراژ روایت فتح آماده کنم و من این قطعه «سبکباران خرامیدن و رفتند» را به ایشان دادم. چند سالی که گذشت دوباره ایشان مرا دید و گفت که می‌خواهم یک قطعه تازه برای روایت فتح اجرا کنی و من قطعه « شب است و سکوت است و ماه است و من» این را آماده کردم.
علاقه به فیلم "آژانس شیشه‌ای"
مجری درباره فیلم‌های جنگی می‌پرسد و می‌گوید کدام فیلم جنگی دوران دفاع مقدس بر روی شما تأثیر گذاشته است؟ آهنگران پاسخ می‌دهد: من آژانس شیشه‌ای که به دوره بعد از جنگ می‌پردازد را دوست دارم و همچنین فیلم از کرخه تا راین را.
تأثیرگذارترین دیالوگی که تا الان شنیده!
صادق آهنگران درباره تأثیرگذارترین دیالوگ فیلمی که تا بحال شنیده است می‌گوید: فیلم روز واقعه یک دیالوگ تأثیرگذار دارد که بسیار روی من تاثیر گذاشته و نمی‌توانم آن را فراموش کنم. لحظه‌ای که آن مرد ناصری با بازی علیرضا شجاع نوری به جمع اهالی شهرش بازمی‌گردد و زن از او می‌پرسد: حقیقت را چگونه یافتی؟ مرد ناصری پاسخ می‌دهد: من حقیقت را در زنجیر دیدم!! من حقیقت را پاره پاره بر خاک دیدم!! من حقیقت را بر سر نیزه دیدم!! به نظرم اینها دیالوگ‌های تاثیرگذاری‌اند.
کتاب زندگی آهنگران
آخرین سؤالی که مجری از آهنگران می‌پرسد درباره کتاب زندگینامه است. او از آهنگران می‌پرسد اگر قرار باشد که کتاب زندگینامه شما چاپ شود دوست دارید که عنوان ان کتاب چه باشد؟ آهنگران پاسخ می‌دهد: تاکنون دو کتاب درباره من تهیه شده است اما اگر خودم بخواهم عنوان این کتاب را انتخاب کنم، دوست دارم عنوان آن «نغمه‌خوان شهدا» باشد. ان‌شاءالله که روزی با شهدای دفاع مقدس محشور شویم.
گفت‌وگو به پایان می‌رسد و "بلبل امام خمینی" به همان سادگی روزهای جنگ از استیج پایین می‌آید و بعد از خوش و بش از عوامل پشت صحنه استودیو را ترک می‌کند. این برنامه که پخش شود شاید سالی و چه بسا چند سالی از آهنگران در تلویزیون خبری شنیده نشود. برای کسی که سال‌ها با آوای او دوران خاصی از تاریخ کشور را به یاد می‌آوریم این زمان زیادی است و مهمتر اینکه فرصت‌ها برای بهره‌مند شدن مردم امروز از او اندک و محدود است و تنها برنامه‌هایی که با مهمان خاطره‌بازی می‌کند می‌تواند ناگفته‌هایی را در معرض شنیدن و دیدنِ مخاطب قرار دهد که تاکنون نه کسی از او پرسیده و نه کسی شنیده است.
پخش داستان حضرت عباس(ع) از تلویزیوننماز ظهر عاشورا در شبکه های استانی تلویزیون/ 160 ویژه برنامه در تاسوعا و عاشوراگزارش تسنیم از پشت صحنه سریال اربعینی تلویزیون| رقبای عشقی "نجلا" که یکی نقش شمر و دیگری حُرّ را دوست دارد/ "عبد" و "عطا" در آرزوی کربلاانتهای پیام/
R1515/P/S4,1430/CT6 واژه های کاربردی مرتبط شبکه نسیم ماه محرم مداحان اهل بیت تئاتر سریال ایرانی رسانه ملی تلویزیون بیشتر بخوانید...All Content by Tasnim News Agency is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
منبع: تسنیم
کلیدواژه: شبکه نسیم ماه محرم مداحان اهل بیت تئاتر سریال ایرانی رسانه ملی تلویزیون شبکه نسیم ماه محرم مداحان اهل بیت تئاتر سریال ایرانی رسانه ملی تلویزیون دوران دفاع مقدس حسین پناهی صادق آهنگران پاسخ می دهد روایت فتح پشت صحنه اهل بیت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۱۱۸۳۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انتقاد بازیگر قدیمی به جیغ و دست و هورا در شب آخر عروسک‌خونه
برگزیدگان دومین جشنواره نمایش عروسکی تلویزیونی «عروسک‌خونه» در حالی مشخص شدند که حسن دادشکر بازیگر پیشکسوت حوزه کودک بعد از تجلیل روی صحنه از مدیران تلویزیون خواست بازنگری نسبت به فرمول جیغ و دست و هورا در برنامه‌های کودک داشته باشند. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، آیین اختتامیه دومین جشنواره نمایش عروسکی تلویزیونی تحت عنوان «عروسک‌خونه» در برج میلاد به پایان رسید. در این مراسم هم پیشکسوتان حضور پیدا کردند و هم هنرمندان نسل جدید حوزه کودک به سالن اصلی برگزاری آخرین ایستگاه دومین عروسک‌خونه تلویزیون پای گذاشتند.
به صفِ اول «عروسک‌خونه» نگاه میکردیم از رضا فیاضی و مریم سعادت نشسته بودند تا حسن دادشکر، عادل بزدوده، هومن حاجی‌عبداللهی، محمد بحرانی، وحید آقاپور، ماشاالله شاهمرادی، ساقی زینتی و حتی محمد لقمانیان، احسان مهدی و بسیاری دیگر حضور داشتند.
محسن برمهانی معاون سیما آمد تا جایِ پیمان جبلی رئیس صداوسیما خالی نماند که قرار بود در این آیین سخنرانی کند به دلیل کاری که برای او پیش آمد نتوانست خودش را به برنامه برساند. اما در بخش‌های پایانی برنامه، وحید جلیلی قائم‌مقام صداوسیما هم به سالن اصلی برج میلاد آمد تا از نزدیک نظاره‌گر آیین اختتامیه عروسک‌خونه باشد.
کودک 5 ساله از قاریان بین‌المللی قرآن کریم، تلاوت آیاتی از کلام الله مجید را برعهده گرفت و سپس نوبت به سرود ملی جمهوری اسلامی و حضور حامد مدرس مجری روی صحنه برنامه فرارسید. او با اشاره به اینکه این برنامه به صورت زنده از شبکه شاد در حال پخش است از حمایت‌های مسئولین تلویزیون برای رونق گرفتن این جشنواره تشکر کرد که امروز این جشنواره را به یکی از معتبرترین جشنواره‌های عروسکی ایران رسانده است.
بعد از اجرای نمایشی کوتاه از کودکان، فاطمه امینی معروف به خاله گلی با گودرز عروسک برنامه‌های کودکانه تلویزیون روی صحنه حاضر شد. بعد از چند دقیقه اجرای برنامه نوبت به سخنرانی محسن برمهانی رسید. او هم از برگزارکنندگان و تلاشگران این برنامه تشکر کرد و عروسک‌خونه را اتفاق مهمی در دوره‌ای دانست که بیشتر محصولات حوزه کودک و نوجوان به سمت تولید انیمیشن رفته و جای خالی کارهای عروسکی بیش از پیش احساس می‌شود.
برمهانی ابراز امیدواری کرد که سال آینده این جشنواره در ابعاد گسترده‌تر و بزرگتری برگزار شود و حتی در حد بین‌المللی بتوان عروسک‌خونه را مطرح کرد.
در ادامه گروه موسیقی تهران قدیم روی صحنه آمدند و قطعاتی را برای کودکان و مهمان‌های حاضر در سالن اجرا کردند.
بخش اول اهدای جوایز با بخش بازیگری آغاز شد. جایی که محسن برمهانی، وحید آقاپور، مهدی صبایی روی صحنه آمدند تا جوایز بخش بازیگری را اهدا کنند. در این بخش هیات داوران متشکل از رضا مهدی‌زاده، فاطمه کریمخانی، امیر سلطان احمدی، سمیه عبدالله زاده، آرش مصطفایی، فاطمه امینی، حسین نعیمی ذاکر، سارا روستاپور و محمد بحرانی اعلام شدند و بعد از اعلام نامزدهای بخش بازیگری جایزه اصلی این بخش به بازیگران تئاتر «کی بود، کی بود، من نبودم» اهدا شد.
سپس نمایشی با صدای لالایی و با عنوان «پرواز فرشته‌ها» و با محوریت کودکان فلسطینی اجرا و تصاویری از برگزیدگان پویش «پرواز فرشته‌ها» پخش شد.
بدقولی کنداکتوری تلویزیون این بار با برنامه «هفت»در این بخش محمدصادق باطنی مدیر شبکه کودک روی صحنه حاضر شد و به فراموش شدن عروسک‌ها اشاره کرد و گفت: مدتی این عروسک‌ها کمرنگ شده بودند اما تمام تلاش برگزارکنندگان جشنواره برگرداندن عروسک‌ها بود که برای نسل جدید خاطره بسازند. آرایی که در این جشنواره ثبت شد برای ما انگیزه داشت تا پرقدرت‌تر این جشنواره را ادامه دهیم.
شاید یکی از بخش‌های جذاب و البته حاشیه‌ای برنامه تقدیر از دو چهره پیشکسوت و خاطرانگیز برای حوزه کودک بود. اول حسن دادشکر بازیگر، نویسنده و کارگردان آثار کودک روی صحنه حاضر شد؛ رضا فیاضی، وحید جلیلی، هومن حاجی‌عبداللهی و مریم سعادت برای تقدیر از او روی صحنه آمدند. او به هنگام تقدیر لحظاتی پشت تریبون حاضر شد و این نکته را مطرح کرد: «واقعیت این است که کار من چیزی جز وظیفه نبوده است. از سال 1350 با دیدن یک نمایش عاشق کار کودک شدم و پس از دوران دانشجویی این راه را ادامه دادم به این امید که نسل‌هایی را برای آینده کشورم تربیت کنم. تئاتر کودک فقط برای سرگرمی نیست بلکه پایه اصلی و فرهنگ‌ساز است و تحول ایجاد می‌کند. من هر کجا تریبونی بوده ابراز کرده‌ام که در سطح کشور کارهایی از کودک داریم که ملغمه‌ای از جیغ و هورا کشیدن است! چرا در تلویزیون همه مجریان مثل هم کار می‌کنند چرا خلاقیت هنری در آن نیست و چرا همه از بچه‌ها می‌خواهند جیغ و هورا بکشند!
اینکه می‌گویید «دارید خسته می‌شوید» عرایض بنده را تایید می کند. اگر هنری دارید پس کسی از آن خسته نمی‌شود. به عنوان یک علاقه‌مند از مسئولان تلویزیون خواهش میکنم فرمول جیغ و هورا را اصلاح کنند. من خدمتگذار بچه‌های این مراسم هستم. از تلویزیون و مسئولان و «عروسک‌خونه» به سهم خود تشکر میکنم. از همه همکاران و پیشکسوتان که در این جمع حضور دارند تشکر میکنم. ما نسلی بودیم که جز خدمت به فرهنگ و هنر کار دیگری نکردیم.»
بعد از این بخش عادل بزدوده با پخش کلیپی از آثار او روی صحنه حاضر شد و مریم سعادت این نکته را درباره او گفت: «ما صد سال با هم کار کردیم اما واقعا وقتی به آن فکر میکنم در حال حاضر خاطره‌ای به یاد نمی‌آورم جز یک رفاقت سی، چهل ساله چیزی به خاطرم نمی‌آید.»
بزدوده هم به نقلِ ماجرای نامگذاری زی‌زی‌گولو اشاره کرد و گفت: من بیشتر عمرم را با عروسک‌ها زندگی کرده‌ام. زمانی که قرار بود موجودی ساخته شود که بعدها اسم آن «زی‌زی گولو، آسی پاسی، دراکولا، تا به تا» شد، ما اولین سکانس‌ها را که کار میکردیم اسم انتخاب شده بود و تنها کسی که می‌توانست اسم او را به خوبی ادا کند مانی 8 ساله بود که تعجب همه ما را برانگیخت.
پس از اجرای نمایش زورخانه‌ای کودکان تحت عنوان پهلوانک‌ها نوبت به اجرای محمد لقمانیان رسید؛ او با عروسک بی‌چشم و رو روی صحنه حاضر شد. او گفت: «خوشحالم که امشب اینجا هستم. محمد لقمانیان یک عروسک‌گردان هستم. صدا پیشه بچه فامیل دور و عروسک‌گردان فامیل دور هستم. امروز می‌خواهم راجع به عروسک‌ها صحبت کنم. عروسک‌گردانی در ایران شغل عجیبی است اما به هر حال کسی از یک راهی باید نان دربیاورد و ما هم از عروسک‌ها نان درمی‌آوریم. قصدم این است که بگویم با عروسک‌ها می‌توان حرف‌های بزرگی زد.
عروسک‌ها خیلی کارها می‌توانند انجام دهند مثلا می‌توانند نفس بکشند. می‌توانند حرف بزنند. حتی می‌توانند ببینند. عروسک‌ها تا اندازه‌ای بامزه و‌ساده هستند که می‌توانند حرف‌هایی را بزنند که ما آدم بزرگ‌ها جرات بیان آنها را نداریم.»
در بخش‌های دیگر این مراسم گروه سرود نجم‌الثاقب و کودکان نینجا به اجرای برنامه پرداختند. اما شاید یکی از مهمترین بخش‌های برنامه اعلام نام برگزیدگان دومین جشنواره «عروسک‌خونه» بود که با بخش طراحی و ساخت عروسک ادامه پیدا کرد. برای اهدای جوایز، ایرج محمدی، حسن دادشکر، محمدصادق باطنی، ساقی زینتی، مجید اکبرشاهی و حامد علامتی روی صحنه آمدند.
در بخش طراحی و ساخت عروسک از نمایش «خرگوشک و رودخانه» تقدیر و تندیس این بخش به نمایش «راز» اهدا شد.
در بخش طراحی هنری، از دو اثر «مترسک و آدم برفی» و «خورشید خانم کجایی» تقدیر و تندیس این بخش به نمایش «شازده کوچولو» اهدا شد.
در بخش صداپیشگی، از نمایش‌های «کفشدوزک بداخلاق» و «امانت‌فروشی آمیرزا» تقدیر شد و تندیس این بخش به «مورچه‌های بامزه» اهدا شد.
در بخش عروسک‌گردانی، «آدم‌های بافرهنگ» تقدیر و تندیس این بخش به «جادوی مهربانی» اهدا شد.
در بخش نمایشنامه از نمایش «خرگوشک و رودخانه» تقدیر شد و تندیس این بخش به نمایش «جادوی مهربانی» اهدا شد.
در بخش کارگردانی، از نمایش‌های «خرگوشک و رودخانه» و «کی از همه پر زورتره» تقدیر شد و تندیس این بخش به نمایش «جادوی مهربانی» اهدا شد.
در ادامه مراسم، علی خواجه، محمدحسین بخشی‌زاده، محمدصادق باطنی، مجید اکبرشاهی، مقصود نعیمی‌زاده و احسان مهدی برای اهدای بخش دوم جوایز روی صحنه آمدند.
در این بخش از نمایش «دو دریچه» برای خلاقیت و انتقال معنا، به خاطر توجه به فرهنگ و ارزش‌های از نمایش «پهلون کچل»، برای استعداد بداهه پردازی و طنز از نمایش «بی بی نبات و قندک» تقدیر شد.
در بخش برگزیده آرای مردمی نمایش سوم «کفشدوزک بداخلاق»، در رتبه دوم «کی بود کی بود من نبودم» تقدیر شد و جایزه اصلی این بخش به نمایش «هاجر عروسی داره» اهدا شد.
در انتهای این مراسم از کتاب «فرهنگ‌نامه برنامه‌های عروسکی تلویزیون» که در اداره کل پژوهش صدا و سیما تهیه شده بود، رونمایی شد. این کتاب شامل مشخصات و عوامل همه برنامه‌های عروسکی تلویزیون از سال 1345 تا سال 1399 است.
تصاویر این برنامه را در ادامه ببینید:
انتهای پیام/
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد